Dit was een week van rust, mezelf herpakken, plannen maken en m’n gevoel wel onder ogen komen. De trail hakte er behoorlijk in, zowel lichamelijk als geestelijk. Ik besloot dan ook om het even rustig aan te doen. Degenen die mij kennen weten wel dat ik rust als een relatief begrip zie; even geen keiharde hardlooptrainingen.
De Zumba maandag werd geïmproviseerd, wat resulteerde in een pittige les. En daar ging het voornemen van rustig aan doen al. Waar iedereen stond uit te hijgen, was ik aan het genieten. Met mijn conditie zit het wel goed. Dinsdag hadden mijn kids een studiedag en nam ik vrij. We gingen naar het bos en bakten pepernoten en daarna ging ook de rest van mijn voornemen de deur uit. In de paar uurtjes die overbleven kon ik mooi de ramen nog even wassen en vast cadeautjes kopen, dat scheelde op donderdag (want die dag had ik ook al weer meer dan vol gepland). Ik kan echt genieten van even rust ;-). De Zumba woensdag was ook fijn. En donderdag trainden we samen, een warming-up via youtube, een half uur aan pittige filmpjes, een paar keer met het wieltje en wat push ups. Ik voelde hem wel, een heerlijk voldaan gevoel. Bij de Strong op vrijdagochtend ging het ook lekker. En ’s avonds nog de hardlooptraining. Ik liep in totaal een kilometer of zeven, verschillende tempo’s. Ik kon mijn collega niet bijhouden en dacht dat het aan mij lag. Echter bij het nakijken thuis op mijn horloge zag ik dat het ook echt hard ging. Het ging korte stukjes tussen de 4.00 en 4.30 min/km. Het voelde niet alleen als sprinten, het was het ook. En vandaag was het weer tijd voor bootcamp. Na twee minuten planken en twee minuten brug, kwam de kern. Een piramide, de onderste rij alles 25x; squats, push ups, butterfly situps, leg raises en lunges, de rij daarboven alles 30x ; high plank-low plank, jump squats, calf raises en mountain climbers, de derde rij alles 35x; diamond push ups, pull ups en triceps dips. De vierde rij alles 40x; ball slam en ball throw en de bovenste rij 50 burpees. Toen de trainer vertelde dat de onderste rij 5x moest, de rij erboven 4x enz, begon iedereen te mopperen. Hij lachte en noemde mijn naam, dat ik nooit klaag. Ik lachte terug en zei; “maar ik denk wel”. Daar ging mijn positie als lievelingetje. En toen hij de aantallen aanpaste, begon ik ook te klagen. Ik was bijna bij de vijfde ronde toen hij 3 rondes maakte van de onderste beide rijen. Die beide daarboven werden twee. De onderste twee rijen waren goed te doen. De pull ups vond ik ontzettend zwaar, de diamond push ups waren ook niet leuk. En bij de triceps dips kreeg ik uitleg, niks geen makkelijk variant meer. De baloefeningen waren nieuw voor mij. Een bal van vijf kilo, eigenlijk kwam het neer op squatten en dan met kracht de bal op de grond gooien. Voor de andere oefening moest ik vlak bij een muur gaan staan, in squat. En dan bovenhands de bal in de lucht of tegen de muur gooien en ook bovenhands weer opvangen. En die hakte er flink in, na alles, met een bal van 5 kilo en de serie van 40 2x. Ik had nog 8 minuten over voor de burpees en om eerlijk te zijn had ik geen bezwaar dat het er 25 werden en 25 jump squats. Ik was als eerste klaar en hield vier minuten over, het zweet droop van mijn hoofd en werkelijk iedere spier in mijn lijf trilde. De vrouw naast me kon ook de hele training afmaken en samen waren we blij en voldaan. Het was een heerlijke training, hoewel ik daar morgen en misschien ook overmorgen wel anders over denk. En omdat de winter voor de deur staat, werd het thuis toch echt tijd om met het snoeien van alle bomen in de tuin te beginnen. Lang verhaal kort, dat was mijn rustweek ;-).
Ik moet bekennen dat het hele corona gebeuren er ook deze week wel inhakte bij mij. Ik nam het steeds met me mee, voerde er veel en verschillende gesprekken over. En ik merk wat het allemaal met andere mensen doet, en dat raakt me. Vanmorgen heb ik er nog een tijd met mijn man over gesproken en ik heb me nu voorgenomen om er over op te houden. Even geen gesprekken meer en er gewoon even wat afstand van nemen. Alles verwart me, gaat met me aan de haal en ik moet bij mezelf blijven. En dat verklaart het sporten ook wel weer, dat is en blijft een heerlijke uitlaatklep voor mij. Na de bootcamp vanochtend was mijn hoofd even heerlijk leeg!
Deze week was ook de een na laatste les van de cursus wat wil je intuïtie je vertellen. Leuk, leerzaam, maar ook pittige en spannende opdrachten. Ik had me voorgenomen om alles aan te gaan, dus dat deed ik. Er zaten twee opdrachten bij als een soort van voorproefje op de coachopleiding. Deze waren erg ongemakkelijk en ik weet ook nu nog niet goed wat ik er van vind. Ik heb meegekeken met het webinar over de coachopleiding en dit alles maakt dat ik de opleiding wel echt spannend vind. Het gaat ver buiten mijn comfortzone zijn. Anderzijds ben ik ook erg benieuwd en heb ik er ook veel zin in om hier meer over te leren. We kregen een enorme berg huiswerk voor de intuïtie cursus, gelukkig had ik een rustige week en kon ik daar regelmatig even mee bezig. Het gaf me veel inzichten en ik merk ook dat de drempel om dingen te delen lager wordt. Ik volgde deze week ook nog een sessie en ook dat gaf me veel inzichten (en wederom veel huiswerk ;-)). Het was confronterend, zal dat nog vaker zijn, maar helpt me wel enorm. En ook dit alles gaat me zowel met het sporten voor mezelf als ook op het gebied van Running Miracle verder helpen.
En dankzij al mijn vrije tijd was ik heerlijk op facebook aan het snuffelen en stuitte ik op een cursus over hsp kinder medium. Ik heb alles doorgelezen en kan de cursus maar niet uit mijn hoofd zetten. Waarschijnlijk zo niet verstandig om te doen, hij start in december (iets met drukste maand van het jaar), tegelijk met de coachopleiding. De coachopleiding duurt 6 maanden en circa 2 tot 3 uur tijdsbesteding per week. De cursus hsp kinder medium duurt 8 weken. Elke week een zoom en huiswerk, als je alles doet, ben je in twee maanden klaar en anders duurt het wat langer. Mijn verstand zegt, niet doen. Mijn man heeft impliciet al toestemming gegeven en mijn gevoel heeft de keus al gemaakt. Gelukkig ben ik na deze goed uitgerust en kan ik de wereld weer aan!
Vrijdag had ik de kinderen naar school gebracht en liep ik naar huis. Ik hoorde een gek geluid en zag een zwarte pluizige bol. Ik bleef kijken, het beestje draaide zich om, het bleek een eekhoorn te zijn. Ik stond vlak bij hem, hij bleef geluiden maken en me aankijken. Hij vervolgde zijn weg rustig omhoog, we volgden elkaar. Het was prachtig. Ik lees dat de eekhoorn staat voor hard werken en sparen voor de toekomst. En ook dat de eekhoorn je leert om van tevoren plannen te maken voor de winter, wanneer de bomen kaal zijn en er allang geen noten meer te vinden zijn. Dit kan geen toeval zijn!
Lieve groet, Cobie