Successen zijn prachtig!

Ik bekijk de opdrachten van het manifestatietraject dat ik doorloop. Twee opdrachten richten zich op succeservaringen. Ik bekijk de filmpjes half en besluit de opdracht, waarbij je al je succeservaringen in een boekje moet opschrijven, niet te doen. Toch blijft het door mijn hoofd spoken, niet omdat ik twijfel. Maar wel omdat ik me bedenk hoe belangrijk successen zijn. Elke week doe ik mee met de opdracht in de facebookgroep. Op zondag maak je een lijst met alles wat je die week graag zou willen manifesteren. Mijn lijst is altijd enorm en regelmatig lijken mijn wensen erg ver weg. Op zaterdag plaats je alles wat je daadwerkelijk gemanifesteerd hebt. Elke week verbaas ik me opnieuw dat deze lijst nog langer is dan die van de zondag ervoor, dat er veel van de wensen (ja ook die onmogelijk leken) zijn uitgekomen en dat er ook veel moois of goeds onverwachts op mijn pad is gekomen. Ik lees de lijst nog een keer over. Ik schrijf eronder hoe dankbaar ik ben. En ik voel dat ook echt. Het geeft zo’n heerlijk, tevreden en voldaan gevoel! Het maakt blij! Dus ik kan wel zeggen dat successen niet belangrijk zijn, dat zijn ze zeker wel! En het is zo belangrijk om daar regelmatig bij stil te staan, op wat voor manier dan ook.

Het laat je realiseren wat je al bereikt hebt. En het gevoel dat dat oproept, heb je nodig om je te laten beseffen dat je nog veel meer kan bereiken. Dat je dat kan bereiken wat je graag wilt. Soms gaat het snel. Soms duurt het wat langer, maar ook stapje voor stapje kun je er komen. En door steeds bij je successen stil te staan, kun je ook makkelijker je doelen die je wilt bereiken voor ogen houden. Zelfs als het doelen voor de lange termijn zijn.

En precies om dit hele stuk ben ik met Running Miracle begonnen. Zelf heb ik ervaren hoe ik van een rokend, passief leven 2,5jaar later een marathon kon lopen. En nee, dat was niet iets wat van de ene op de andere dag ging. Ik wilde stoppen met de pil, mijn man dacht daar iets anders over. Ik overtuigde hem door samen met de pil ook mijn pakje shag weg te gooien. Ik liet alle alcohol staan. Ik bedacht me dat ik wat gezonder wilde eten. Ik stopte met snoepen. Ik pakte de fiets in plaats van de auto. Ik ging op zoek naar een sport. Ik gaf me op voor een beginnersgroep bij de hardloopclub. Ik volgde het schema trouw, drie keer in de week. Na de beginnersgroep liep ik een kleine drie kwartier en sloot ik me aan bij de loopgroep. Ik trainde twee keer in de week met de groep en nog zelf. Wat gaandeweg steeds wat meer en wat verder werd. Ik liep mijn eerste wedstrijd; een crossloop van 5km. Ik liep mijn eerste 15km wedstrijd, halve en een 10km met een mooie tijd. Ik begon weer met paardrijden. En ik ging samen met een collega zwemmen. Ik liep de Teutolauf; 29km met 600 hoogtemeters. Ik trainde veel, keihard, ging diep. Ik verlegde keer op keer mijn grenzen. Ik schreef me in voor een marathon. Ik liep veel en ver. Ik deed oefeningen voor corestability. Ik zorgde voor goede nachtrust, voldoende. En ik nam mijn eetpatroon nog verder onder de loep. Ik volgde trouw het schema dat mijn trainer voor me had gemaakt. En in april 2010 liep ik in Enschede mijn eerste marathon. Het was een feestje! Een ervaren loper had me op de vooravond al genoemd: “al het werk is gedaan, morgen loop jij je ereronde”. En zo was het ook, zo voelde het ook! Ik heb genoten! Bij het passeren van de finishlijn riep ik al dat ik weer wilde, dit was intens geluk! En weet je waarom het zo voelde? Waarom het de kers op de taart was? Alle stappen die ik heb gezet op weg naar dit doel, heb ik gevierd. Wat was ik trots dat het stoppen met roken lukte. Wat voelde het goed die eerste training, een paar keer 2min dribbelen. Wat was ik blij dat ik het lef had om met die 5km crossloop mee te doen en net niet als laatste te finishen. Wat voelde het heerlijk om na een jaar of 8 eindelijk weer eens paard te rijden. Wat voelde ik me sterk dat ik ondanks al het commentaar toch wist te finishen bij mijn eerste halve en bij de Teutolauf nadat het onverantwoord was genoemd. Ik heb alle successen op weg naar dat uiteindelijke doel, die marathon, gevierd. En daarom was die eerste marathon mijn ereronde. In mijn eigen stad vierde ik 42km lang mijn feestje.

En natuurlijk zal een marathon lopen niet voor iedereen het doel zijn, het succes zijn waar iedereen van droomt. Zelf vier ik alle successen en dat breng ik mijn kinderen ook bij. Het is dan lastig om te zien hoe mijn middelste zoon worstelt met een formulier voor in zijn jaarboek. Alle vragen vult hij zo in, behalve de vraag waar hij trots op is. Ik som een hele lijst op, alles wordt verworpen: “dat zegt alleen een moeder over haar kind, dat kunnen meer kinderen in de klas, maar dat was heel makkelijk”. Als ik hem voorstel om in te vullen dat hij trots is op zichzelf, kijkt hij me triomfantelijk aan. Ik lees het later terug op zijn formulier, het laat me stralen. Met deze zin geeft hij aan dat hij trots is op alle aspecten, alles wat ik hem opnoemde, alles waar hij zelf aan dacht. Trots op al zijn successen van het afgelopen jaar.

Met Running Miracle ben ik getuige geweest van de successen van verschillende mensen. Alle deelnemers van het bedrijventeam haalden de finish op een manier waar ze van droomden. Met online begeleiding van niks tot finishen bij de Singelloop in een mooie tijd of opbouwen naar 10km. Pr’s lopen bij de 5 en de 10km van de Enschede Marathon. Grenzen verleggen bij de trainingen. In plaats van wandelen bij het intuïtief (hard)lopen toch steeds meer gaan hardlopen. Verschillende mensen die steeds verder lopen, steeds sneller. En ook steeds blijer worden van het lopen, het sporten. En ook met Move to be Happy deel ik in de successen van mensen. Iemand met straatvrees die steeds iets meer onderneemt. Mensen die door of na een sessie inzichten krijgen, stappen gaan ondernemen en verder komen, gelukkiger worden.

Successen zijn prachtig! Het is mooi om ze delen met mensen. Om mensen te kunnen helpen op weg naar succes! Om mensen te laten geloven in zichzelf, de eerste concrete stap te laten zetten en er te zijn als de twijfel toeslaat. Mooi om erbij te zijn als de twijfel wordt overwonnen, als het doel in zicht komt. En als het doel wordt gehaald. Het is prachtig om alle successen groot en klein te kunnen vieren.

Lieve groet, Cobie