De afgelopen tijd begeef ik me weer eens vaak buiten mijn comfortzone. Ik heb doelen, plannen en als ik me iets bedenk, dan ga ik er vol voor. Ook als dat inhoudt dat het spannend is. Dat het dus buiten mijn comfortzone ligt. Uit het verleden weet ik dat het me veel oplevert, doen wat je leuk lijkt en je niet laten weerhouden door angst.
Zo is Running Miracle ontstaan! Ik hielp twee vriendinnen met opbouwen en wilde eigenlijk wel meer. De ene vriendin gaf aan dat ik een bedrijf moest starten, het professioneel aanpakken. Ik zag alleen maar beren op de weg. Gelukkig was zij er om me te helpen en wist ook mijn man de beren wel aan de kant te zetten. Een bedrijf benaderde me met de vraag of ik trainingen voor hun wilde verzorgen. Ik riep altijd dat ik nooit trainingen zou gaan geven. Alle cursussen en workshops die op mijn werk gegeven moesten worden, wist ik handig te omzeilen. Maar ja nu deze vraag.. als ik wat wilde.. Impulsief zei ik ja. Wat vond ik het eng! Ik had geen idee, geen idee van alles. Buikpijn, misselijk, wat voelde ik me beroerd toen ik naar de eerste training reed. En toch heb ik het gedaan! Ik schreef me in bij de kamer van koophandel en zo ontstond stapje voor stapje Running Miracle. En spijt van al die stappen buiten mijn comfortzone? Nee nooit!! Het heeft me zo ontzettend veel gebracht!
Dan was er het terugkomen op de marathon, de mudmasters marathon, de ultimate warrior 57km, de wampex. Allemaal evenementen waarbij ik ook wel een stap (of meer) buiten mijn comfortzone moest zetten. En allemaal staan ze op het lijstje van wat gaaf, wat goed dat ik het gedaan heb. En dat deed me beseffen dat je vaak echt blij wordt als je dat doet wat je graag wilt, ook al is het heel eng!
Dat beseffende maakte ik nieuwe plannen; de hyrox, survival(trainingen), werken aan hardloopsnelheid, wedstrijden om snel te lopen en een lange ultra run. En als ik aan deze doelen denk, dan voel ik de spanning in mijn lijf.
Ik stel mezelf vragen als: kan ik dat wel? Heb ik wel genoeg tijd? Train ik wel goed genoeg? En soms dan weet ik het zeker: het lukt nooit! Het is onbegonnen werk! Je bent weer eens overmoedig! Of je bent knettergek met al je plannen!
Maar weet je wat ik me laatst bedacht, alles valt of staat met je veilig voelen. Grote doelen deel je op in kleine stappen. En als je het alleen niet overziet, dan zijn daar de mensen om je heen om je te helpen. Bij de trainingen die je doet, laat je een bepaalde kwetsbaarheid zien. Je geeft impliciet of expliciet aan waar je grens ligt. Soms zijn onderdelen eng om te doen, om te leren. En dan is het belangrijk dat je je veilig voelt. Veilig om je te laten zien, veilig om je te laten helpen. Soms zul je je bekeken voelen. Of veroordeeld. En ook dan is het fijn als je dat om kan zetten in een gevoel van veiligheid. Door je veilig te voelen, durf je jezelf te laten zien. Laat je anderen toe. Kun je geholpen worden. Ga je in je kracht staan, ga je stralen. En krijg je vertrouwen. En weet je, als je buiten je comfortzone wilt stappen, is dat zo belangrijk. Belangrijk dat je er vertrouwen in hebt. Belangrijk dat je je veilig voelt. Want buiten je comfortzone is zo veel moois te vinden! Ga je mee naar buiten je comfortzone?
Lieve groet, Cobie