Na de 12 uur van Deventer, was het rennen, vliegen en afronden op alle fronten. De oudste in groep acht, sport, school en werk wat stil komt te liggen. En een iets te krappe planning wat mij wel toevertrouwd is.. Zes dagen na Deventer zouden we in alle vroegte al op vakantie gaan. Ik sportte die week nog een paar keer. Ik zou de volgende bijeenkomst van Blueprint bodyplan missen door de vakantie en dus liet ik me vast meten en wegen, voordat we weg gingen. Volgens de trainers “een meting van niks”, zo vlak na zo’n inspanning en erg dicht op het vorige weeg- en meetmoment. Ze waren wel benieuwd wat 12 uur lopen had gedaan, en ik ook. De weegschaal gaf bijna drie kilo minder aan dan die keer ervoor en ook bij borst en taille een paar centimeters kwijt. Ach ik was blij. En toch bleven die woorden: “een meting van niks”, wel door mijn hoofd spoken. Ik kon alleen maar denken, dat zeggen jullie nu wel, maar ik laat dit er niet weer bij aankomen hoor. Vakantie is voor mij juist de tijd om heel bewust bezig te zijn. Om een flinke slag te slaan met sporten. Maar ook om balans te vinden. Meer rust, waar vanuit het plan ook op aan wordt gestuurd.
Ik had al een hele planning klaar liggen voor na Deventer, eigenlijk vooral alle trainingen die ik wekelijks volg. Maar niks specifieks en de vakantie had ik leeg gelaten. Ik wist niet hoe ik me zou voelen na zo’n inspanning, hoe lang het herstel zou zijn en wat ik op vakantie zou willen en kunnen. Het herstel ging verrassend snel en de euforie van mijn prestatie, maakte me alleen maar gretiger. En dus sportte ik vanaf de eerste vakantiedag. Dat werd een rondje hardlopen, maar door een afgelegen en onbekend gebied, vond ik het toch wel een beetje spannend alleen zo ’s ochtends vroeg. Een van de trainers van de bootcamp en het blueprint bodyplan, wilde me wel helpen met workouts, zo attent om steeds een workout te maken en mee te denken met alles!!
Eigenlijk was nu de fase wel in gegaan om me voor te gaan bereiden op de 56km Ultimate Warrior, al had ik nog steeds weinig idee hoe. Mijn aanpak van vorig jaar had gewerkt, dus misschien moest ik iets soortgelijks gaan doen. Maar om eerlijk te zijn, wil ik nu meer en denk ik nu meer te kunnen. Ik vroeg advies aan iemand die betrokken is bij de race en zelf ook lange wedstrijden loopt/doet. Ik wilde vooral graag concreet weten wat ik zou moeten doen. Het advies dat ik kreeg, kwam steeds terug op hetzelfde: het belang van het mentale stuk. Ik noemde dit ook naar de trainer toe, hij begreep het volledig en kon dit ook prima vertalen in de workouts. Deze werden steeds langer, wat ik ook graag wilde. De tijd die geschetst werd was vaak erg kort, wat mij enorm frustreerde. Maakte dat ik boos werd, omdat ik het bij lange na niet ging halen. Maar waardoor ik wel nog harder mijn best ging doen en het dus ook wel dat mentale stuk in zich had, waar ik naar op zoek was/ben. Ook waren de workouts qua inhoud vaak mentaal uitdagend of steeds uitdagender. Krijg je een workout die “verzuurde benen en brandende longen workout” heet, met de toevoeging dat hij hem zelf ook wel eens gedaan heeft en nog precies wist hoe hij zich na die workout voelde.. en de rest van de week. Het begon met 400m walking lunges met een 7,5kg dumbell boven m’n hoofd, waarbij elke stop ook een consequentie had. Er een doel bij stond van maximaal aantal stops, waar je dan graag onder wil blijven. En de rest van de workout zeker net zo uitdagend was. Dat is mentaal regelmatig een gevecht. En inderdaad, dagenlang spierpijn! Daarnaast werd vaak ook precies beschreven hoe ik de oefeningen moest uitvoren of hoe hard ik moest lopen. Het smokkelen, het afrafelen, waar ik fan van ben en me vaak schuldig aan maak, was er nu niet meer bij.
Wat heerlijk trainen zo!! ’s Ochtends voor de rest opstond, was ik al begonnen en als ik terugkwam, was iedereen wakker, aten we allemaal wat en kon de dag relaxed beginnen. Ik voelde me op vakantie fitter worden en ik kon aan mijn lichaam ook voelen dat ik verder af was gevallen. Dat gaf de weegschaal bij thuiskomst ook aan! 1,5KG lichter, dus ik had het mooi door kunnen trekken na de 12 uur van Deventer. Mijn horloge gaf continu verbeteringen aan op alle fronten.
De zondag na onze vakantie liep ik samen met een loopmaatje een trail van 24,5km in de Ardennen. Ik had amper op hoogtemeters getraind, dit werden er 1200. Het ging zo lekker en relatief zo makkelijk. De temperatuur was bijna 30 graden, ik voelde me alleen maar blij. Genieten was het! Waar ik een half jaar geleden grote moeite had met de Posbank, kon ik heuvelop nu iedereen voorbij lopen. Oké heuvelaf is een ander verhaal.. Blij dat ik dit zo lastminute tussendoor kan doen, dat ik nu zo’n basis heb, dat dit “zo even” lukt.
Erg fijn om ook weer met anderen te kunnen sporten. De gezelligheid, het optrekken aan anderen, dat had ik wel gemist. Net als de trainers die je opjutten en net dat extra laten doen.
Ik realiseerde me wel dat veel van mijn sporten in het teken staat van anderen. En dat is ook super, dat geeft me veel energie. Het maakt me blij om anderen te kunnen helpen en dat wil ik ook graag blijven doen. Maar ik heb ook gemerkt dat ik zelf meer aankan. En misschien wel meer nodig heb om vooruit te gaan zoals ik wil. En dus heb ik besloten om wel op soortgelijke wijze als op vakantie door te trainen. Dagelijks iets voor mezelf doen of twee keer op een dag. En dat hoeft niet elke keer heel lang te zijn. Maar wel waar ik zelf iets aan heb. Veel variatie en goed rekening houden met de balans, met herstel.
Ik heb nog een paar dagen vakantie. De afgelopen weken heb ik ook thuis door getraind, bij de club, maar ook zelf, ook met workouts van de trainer en hardgelopen. Ik hoop dat ik dit vast kan houden als ik volgende week weer met werken begin. Iets eerder gaan slapen en iets eerder op gaan staan, dan moet het mogelijk zijn.
Voor volgende week staat een trailmarathon op de planning, eigenlijk is het voor mij een training, een lange duurloop. Benieuwd hoe het gaat. Morgen hoop ik bij de parkrun een snelle 5km te lopen, kijken waar ik nu sta.
Ik weeg mezelf dagelijks en vanmorgen kwam mijn weegschaal voor het eerst onder de 71kg. 70,8Kg om precies te zijn. 13 Jaar geleden, heb ik dat ooit 1 keer gewogen. Vlak daarna was ik zwanger en heb ik dat gewicht nooit meer gehaald. En nu vanochtend, ben ik weer precies waar ik 13 jaar geleden ook was. Ik pas de strakste jurkjes uit m’n kast weer. En ik voel me weer net zo fit en energiek!
De vakantie was voor mij perfect! Heerlijk qualitytime met het gezin. En voor mezelf echt kunnen knallen op alle fronten!
Lieve groet, Cobie
