“Nothing great was ever achieved without enthusiasm”- Ralph Waldo Emerson

14 maart 2021 

Waar zal ik eens beginnen, ik ben weer eens met zo veel dingen tegelijk bezig. Zo veel waar ik blij van wordt, waar ik energie van krijg. Ik hou niet van niksen, ik vind veel dingen leuk en dus zorg ik wel dat ik altijd van alles te doen heb en veel dingen die me enthousiast maken in het verschiet heb.

Als eerste Running Miracle. De afgelopen periode raakte ik er met meer mensen over in gesprek. Ik vertelde over hardlopen, over sporten en ik voelde bij mezelf het enthousiasme terwijl ik vertelde. Voor mijn gevoel zat ik een beetje op een dood spoor. Ik was een facebook groep begonnen, een gesloten, in de veronderstelling dat ik dit later kon veranderen. Maar dat kon dus niet. Het aantal leden groeide al een tijdje niet meer. Soms kwam er een reactie op een artikel, maar er gebeurde minder dan ik hoopte. Tijd voor een nieuwe route dus. Ik wilde graag een openbare groep maken, zodat meer mensen het kunnen vinden en kunnen meelezen. Dit hele stuk is zo niet mijn gebied. Ik vind het erg interessant, maar weet er weinig van en ik vind het allemaal ook best wel spannend. Nieuwe uitdagingen ben ik wel voor in, dus knop om en er vol voor gaan. Als anderen dat kunnen, moet het mij ook lukken. Met mijn man was ik wat ideeën aan het sparren, hij gaf me feedback en zette me aan het nadenken. Een vriendin gaf me wat tips en deelde een programma met me. En een andere vriendin schetste een toekomstbeeld en gaf aan dat ik voor dat stuk altijd bij haar aan mag kloppen. Fijn om zulke lieve, behulpzame mensen om me heen te hebben. En om de facebookgroep iets levendiger te maken, had ik bedacht om wat meer met filmpjes te gaan doen. En dat was dus een hele grote drempel!! Mijn man wist middels vragen mijn gedachten wat te ordenen, dat scheelt een hoop chaos. Samen een stuk bos opgezocht, hij filmde en ik…kon elke keer weer opnieuw beginnen. Gelukkig viel dat mee en had we na een paar pogingen een filmpje wat er wel mee door kon gaan. Daarna kon ik druk bezig met de facebookpagina en bepalen wat de juiste volgorde was om te doen. Ik maakte de pagina en gisteren plaatste ik het filmpje op mijn eigen pagina en stuurde mensen een uitnodiging voor de nieuwe Running Miracle groep. Ik kreeg leuke reacties op het filmpje en de groep heeft inmiddels 30 leden. Een collega zocht contact, ze heeft motivatieproblemen en vroeg om advies. We hebben vandaag samen een dikke 5km gelopen, waar we beide erg blij van werden! Nu staat het plan om met meerdere mensen over 10 weken 10km te gaan lopen. Wat zou het leuk zijn als we hiervoor een groepje bij elkaar krijgen en elkaar kunnen motiveren en stimuleren. Ik merk dat ik zelf het hele weekend al erg enthousiast word van alles rond om Running Miracle. De komende tijd goed na gaan denken over hoe ik het verder aan wil en moet pakken en hopelijk wordt het een levendige groep, waar van alles gebeurt. En lukt het me vooral om veel mensen te motiveren of te helpen op wat voor manier dan ook.

Dan mijn eigen hardlopen. Ik had bedacht om de trails te gaan lopen op de vrijdagen dat mijn man ouderschapsverlof heeft, dat is praktisch het makkelijkst te organiseren. En dus had ik eigenlijk bedacht om er vrijdag nog een te gaan lopen. Ware het niet dat vanaf volgend week de zwemlessen weer doorgaan en twee van de kids dus op vrijdagmiddag weer moeten (zo voelt het in ieder geval voor een) zwemmen. Dit was dus de laatste vrije vrijdag voorlopig. Daarom mijn eigen plannen maar overboord en met vrienden en kids afgesproken om wat leuks te doen. Het is me deze week ’s ochtends drie keer gelukt om 5km te lopen en vandaag kwam mijn teller op een dikke 6, wel geen lange afstanden, toch vier keer gelopen.

Ik merkte na vorig weekend, de snelle 10km van de zaterdagmiddag, dat elke training er extra inhakte. Ik herstelde steeds niet volledig en bleef mijn spieren voelen. Ik gooide het op te veel gedaan, meerdere keren te hard gelopen en ik dacht nog aan misschien toch wat eiwittekort door het anders eten. Nu achteraf denk ik dat het vooral mijn hormonen zijn. De ene maand heb ik daar beduidend meer last van dan de andere maand en deze keer hakt het er behoorlijk in. Ik voelde zowel tijdens de lessen vanochtend als tijdens het hardlopen vanmiddag alles, mijn rug, mijn benen en kramp in mijn buik. Ik weet dat het sporten helpt en dat ik me naderhand een stuk beter voel. En waarschijnlijk kan ik deze week weer heerlijk hard sporten, zonder bang voor blessures te hoeven zijn.

Deze week ook weer fijn met alle lessen mee gedaan. Wat zal ik dat straks missen als de lockdown voorbij is!! Mede daarom toch ook maar vast wat vooruit gekeken wat ik nog graag zou willen doen. Voor de lockdown is een vriendin van mij een aantal keren mee geweest naar Zumba en Strong. We vonden het samen sporten erg gezellig, dus daarom haar nog maar eens gepolst. Zij stond er ook voor open en toen we gingen bedenken wat, kwam het er eigenlijk op neer dat we beide aan bootcamp dachten. De proefles staat gepland voor eind deze maand. Ik ben erg benieuwd en heb er heel veel zin in!! Een collega noemde nog even dat zij na de eerste keer bootcamp niet normaal op de wc kon gaan zitten…ik hou mezelf maar voor dat ik inmiddels heel wat gewend ben met de lessen en het hardlopen.

En dan de versoepeling met buitensporten. We mogen dus binnenkort weer met z’n drieën bij het Rutbeek gaan trainen. Hardlopen afwisselen met oefeningen. Ben benieuwd hoe dat gaat na zo’n periode niet. Denk dat het een hoop spierpijn scheelt dat we nu vast niet met 210 burpees beginnen ? Hoewel ik daar ook altijd wel voor in ben.

Over het traject ben ik ook nog steeds erg enthousiast. Ik ben inmiddels ongeveer 6kg afgevallen. Het gaat gestaag door. Nog een dikke 3kg en ik ben op laagste gewicht van voordat ik zwanger werd. En eerlijk gezegd had ik niet gedacht dat ik dat ooit nog weer zou gaan halen. Vorige week hadden we een groepshealing, dit was een mooie ervaring. Ik merk nog steeds dat alles veel met me doet. Ik heb veel dromen, lange dromen en er gebeurt veel. Ik onthoud ze ook en over het algemeen geven ze me een goed gevoel. Afgelopen week hadden we een erg leuke opdracht, een complimenten pot maken. We hebben deze thuis met elkaar gedaan. Voor ieder een pot en allemaal wat getekend of geschreven voor in de potten van de anderen. Helaas hebben we daarna nog geen moment gehad dat we met z’n allen waren en dus hebben we nog niets kunnen bekijken. Gaat deze week vast lukken!

Voor deze staat er niets speciaals op de planning. ‘ s Ochtends vroeg hardlopen, de leg challenge en de jump rope challenge, veel lessen volgen, waarschijnlijk nog een keer samen lopen met de collega. En hopelijk nog ergens een keer een gaatje vinden voor een lange duurloop. Want stiekem wil ik over twee weken toch wel graag de volgende trail lopen.

Voor nu hoop ik dat jullie allemaal net zo enthousiast aan het sporten zijn, als ik ben. Zo niet, kijk dan even bij Running Miracle en word meteen even lid van de pagina.

Lieve groet, Cobie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *