15 november 2020
Na de marathonafstand te hebben gelopen, ben ik zo ontzettend klaar met lange afstanden. Ik heb er gewoon echt geen zin in!! Ik wilde graag de halve afstand in de benen houden, maar ik kan het momenteel gewoon niet opbrengen. Dat neemt niet weg dat ik nog steeds ontzettend geniet van het sporten. Wat het lopen betreft, wat kortere afstanden, wat meer tempo en vooral meer afwisseling. En zowel met het lopen als met de lessen in de dansschool geniet ik erg van de gezelligheid.
Ook moet ik eerlijk bekennen dat het hele corona gebeuren en andere omstandigheden thuis er bij mij best wel in hebben gehakt. De lessen in de dansschool mochten niet meer plaatsvinden, dus dat werd weer via zoom. De groep op het werk werd vorige week voor een weekje gesloten, dus zat ik thuis. En dan moet ik echt wel weer even een knop omzetten. Zaterdag had ik een dip, het gewenste lopen schoot er bij in. In de avond herpakte ik mezelf en sloot de dag op een fijne manier af met man en kinderen. Zondag zette ik de knop om ik liep een uurtje, het eerste half uur op tempo en daarna ontspannen verder.
Een loopmaatje is bezig met een 30 dagen burpee challenge; elke dag 100 burpees, ieder uur 10 tot de 100 is bereikt. Aangezien ik toch thuiszat, besloot ik mee te doen. Maandag de simpele variant, dinsdag de variant plat op de buik. Ach dat viel alles mee…tot dat ik woensdagochtend wakker werd en in bed mijn schouders en bovenarmen al voelde… Het trok redelijk weg, woensdag daarom maar wat afgewisseld. Vandaag is het dag 7 en om eerlijk te zijn, is de burpee niet bepaald mijn vriend. Tot 5 denk je appeltje eitje, en bij 8 is het zo absoluut niet leuk meer. En dan nu het dilemma; morgen moet ik weer naar mijn werk. Ik kan makkelijk zeggen, ik zou het een week doen en die is nu klaar. En aan de andere kant heb ik dan weer zo’n stemmetje in mijn hoofd die zegt, je geeft toch niet op! Die 30 dagen kun je ook wel volmaken, beetje anders organiseren en niet aanstellen…
Door het thuiswerken kon ik dinsdag een uurtje extra lopen, heerlijk intervaltraining bij het landhuis gedaan. De les van maandag verviel. Dinsdag en woensdag zumba via zoom buiten in de tuin gevolgd en woensdag ook de strongles via zoom in de tuin. Heel fijn dat het allemaal doorging, veel voldoening naderhand. Sinterklaas had voor mij al mooie oordopjes via bluetooth gekocht en deze verstopt voor 5 december, maar ja, die kwamen nu wel goed uit. Steeds opnieuw opzoeken en verstoppen en vandaag heb ik ze mezelf toch zo maar cadeau gedaan. Het fantastische cadeau voor mijn verjaardag heb ik nog wel in de verpakking kunnen laten zitten, hoewel dat ook wel heel erg kriebelt… Donderdag kon ik de lessen in de dansstudio volgen, of eigenlijk les. De zumba was erg leuk, veel nieuwe nummers. En daarna hebben we het uur verkletst, wat ook eigenlijk wel heel fijn en gezellig was!
Gisteren stond de Rutbeektraining op de planning. We combineerden de burpees met hardlopen. 10x Een kilometer en 10 burpees met schoudertap. Het was een leuke pittige training. Door de thuisplanning was ik aan mijn fiets overgeleverd om er te komen (heen en terug kwam het op 22km en dat fiets ik momenteel nooit). De nacht er voor was waardeloos ik denk nog geen 5 uren geslapen (iets met ergens veel te enthousiast over zijn, te laat naar bed gaan en niet kunnen slapen). Dus toen ik naderhand thuis in bad zat, was het zo ontzettend op. Vannacht een gelukkig een goed nacht gemaakt, dus vandaag weer een stuk fitter.
Vanmorgen wilde ik graag nog een stukje hardlopen. Het werd anderhalf uur, kwartier inlopen en daarna iedere vijf minuten een minuut snel. Ik voelde mijn schouders en armen behoorlijk. Het ging niet vanzelf, maar gaf wel veel voldoening.
Verder nog een beetje aan het oefenen met linedance. Doordeweeks staat er nog een challenge met verschillende oefeningen. En elke ochtend 10 minuten yoga. Door de weeks doe ik extra oefeningen voor mijn rug. En ik doe 2 minuten brug met verschillende varianten.
En ik zou mezelf niet zijn als ik nu niet weer eens ging nadenken over een nieuw doel. En dat heb ik gedaan. Ik kan wel een marathon of lange trail ergens plannen, maar de kans dat het niet doorgaat, is groot. Daar heb ik helemaal geen zin in en zoals ik al noemde staan de lange afstanden me momenteel ook behoorlijk tegen. Ik heb nu iets heel anders bedacht, waar ik zelf behoorlijk enthousiast over ben. Manlief staat er ook voor open, al vindt hij wel dat ik het een en ander wat beter tegen elkaar af moet wegen en mijn beslissing iets meer moet onderbouwen. Ik heb met mezelf afgesproken om er eerst nog 1 of 2 weken over na te denken, als ik dan nog zo enthousiast ben, dan ga ik ervoor. En tot die tijd hou ik het nog even voor mezelf en creëer ik meer slapeloze nachten.
Lieve groet, Cobie