3 januari 2021
Mijn laatste blog is lang geleden. En dat geeft eigenlijk wel een beetje aan hoe ik tegen alles aankijk.
De droom waar ik het in mijn laatste blog over had, ben ik inmiddels achterna gegaan. Ik wil iets met hardlopen op een andere manier gaan doen. Graag zou ik er andere mensen mee willen helpen. In eerste instantie had ik bedacht om de cursus running therapie te gaan volgen. En dan van daaruit iets te starten. Mijn man gaf aan dat ik goed moest gaan bedenken wat ik er nu precies mee wil. En na informatie te hebben ingewonnen bij de cursusorganisatie, kreeg ik daar een soortgelijk antwoord. Er werd wel bij gezegd dat het waarschijnlijk niet het antwoord was wat ik graag wilde… Nee, dat was het inderdaad niet. Er werd me geadviseerd om gewoon maar eens te gaan beginnen en dan van daaruit verder te gaan evalueren. En dat heb ik dus gedaan. Ik heb een facebook pagina voor Running Miracle aangemaakt. Een eerste opzet heb ik daar gemaakt. Een paar vriendinnen hebben mijn hulp gevraagd. En verder worden er regelmatig artikelen gepost en ontstaan er gesprekken. Erg leuk allemaal. De komende tijd rest mij de taak om verder te gaan bedenken wat ik wil en hoe ik dat kan gaan doen. Maar goed, had ik al eens gezegd dat ik van uitdagingen hou…
En dan mijn eigen sporten. Ik ben behoorlijk doelloos, maar stiekem wel lekker, bezig. Het kost me moeite om me voor het hardlopen te motiveren. Door de lockdown begon de kerstvakantie in de dansschool noodgedwongen eerder. Op maandag nog twee lessen gevolgd en daarna leek het erop dat er tot januari geen lessen zouden zijn. Ik had me dus voorgenomen om eens wat bij te tanken en om me iets meer op het lopen te richten. Ik had ook bedacht om poundlessen via youtube te gaan doen en dat heb ik in de vakantie drie keer gedaan. Gelukkig kwam er ook al heel snel een appje dat er met andere instructeurs samen, veel lessen via zoom werden georganiseerd. Op het moment dat de vakantie echt begon, volgde ik ’s avonds een zumbales en bijna elke dag werden en worden er lessen georganiseerd. Ik ben erg enthousiast en dus komt er van de voorgenomen rust en het geplande meer lopen, weinig.
In de kerstvakantie heb ik uiteindelijk 3 keer gelopen. Ik ben nog steeds zo ontzettend klaar met de lange afstanden. Meestal wordt het iets van een uurtje, vaak een interval training. En als ik besluit om gewoon te gaan lopen, wordt het halverwege vanzelf wel een pittige training. Waardoor mijn horloge na een hardloopsessie tegenwoordig standaard aangeeft dat het tegen de max aan zat. Nu heb ik ook ontdekt dat hij de hersteltijd aangeeft en eigenlijk had ik dat dan weer liever niet willen ontdekken. Na een hardlooptraining komt de gewenste hersteltijd vaak richting drie dagen uit. DRIE DAGEN??? Gelukkig voel ik me over het algemeen de dag daarna al weer als herboren. En aangezien er dan wel weer een leuke online les wordt aangeboden, gun ik mezelf die drie dagen herstellen, echt niet!
Er worden veel lessen Strong (HITT) aangeboden en deze zijn online ook echt wel pittig. Daar achteraan wordt mobility aangeboden, een korte les voor flexibiliteit en kracht. En ik ben van beide wel fan.
Nieuwjaarsdag had ik thuis afgesproken dat ik graag weer een keer wat verder wilde lopen. Dat was er na de marathonafstand niet meer van gekomen en ik wilde toch ook niet alles zo weg laten zakken. Het werd uiteindelijk 20 km. Maar man, wat kostte dat een moeite. Mentaal was het eigenlijk wel te doen, maar mijn bovenbenen en vooral mijn heupen, protesteerden behoorlijk. De dag daarna had ik spierpijn en om eerlijk te zijn gebeurt dat me niet zo vaak, spierpijn van het lopen.
Verder ben ik na de burpee challenge doorgegaan met een push-up challenge, elke dag 100 push-ups. Alles voor de spierballen 
Ik was wel even klaar met de yoga, nu in de ochtend een korte work out. Dagelijks acht verschillende oefeningen, vijf verschillende dagen. Na deze vijf dagen, begint het weer bij de eerste dag. Er zitten hele pittige oefeningen bij, of in ieder geval de aantallen. En nu in januari met een plank challenge begonnen. Eind van de maand wordt het twee minuten planken, dat is wel te doen voor mij.
Zoals duidelijk moge zijn, heb ik wel een sportvakantie gehad. Bijna dagelijks kon ik het sporten wel voelen in mijn lijf, had ik spierpijn of zat het er tegen aan. Maar zo veel beter dan een rustvakantie!! Voor mij was dit wel echt genieten. De online lessen gaan nog door tot 19 januari, dus ik geniet nog wel even door.
En dan nog even terugkomen op het doelloos sporten. Een concreet doel heb ik nu niet, voor nu staat het genieten voorop. Ik doe dat waar ik op dat moment zin in heb. Dat neemt niet weg dat ik niet een doel heb bedacht. Wel is dat doel nu nog een heel eind weg en zal ik veel kleine stapjes moeten maken voor ik er ben. Ik hoop ergens in 2021 de halve onder de twee uur te lopen. Als ik een serieuze poging waag met de tien, op een verhard stuk weg, zal deze nu binnen het uur moeten lukken. Ik zal de komende tijd verder moeten trainen op snelheid en ik zal ook weer iets meer lange duur moeten toevoegen. Wat langere tempolopen gaan doen, en stiekem kijk ik daar wel een beetje tegen op. Dan proberen de halve te lopen op 10 km/uur. Hopelijk worden er tegen het einde van het jaar weer wedstrijden georganiseerd, kan ik een mooie halve uitkiezen. En helpt een flinke dosis adrenaline me bij het realiseren van mijn doel. Zo niet, dan heb ik in ieder geval ontzettend genoten van al het sporten.
Voor iedereen een fantastisch 2021 gewenst, dat je dromen uit mogen komen, dat je je doelen haalt en vooral dat je geniet!!
Lieve groet, Cobie