Nog 3 maanden tot mijn grootste avontuur ooit. Alles moet kloppen. Op alle fronten hoop ik mezelf nog te verbeteren. Niks wil ik aan het toeval overlaten. En dus ben ik volop in training. En probeer ik mijn voeding te optimaliseren. Hopende dat alles tijdens die 24 uur in juni perfect samen komt.
Via Blueprint Bodyplan hebben we een plan opgesteld voor zowel voeding als training. Hier zitten gedachtengangen achter. Als ik sterker word, gaat dit me helpen. En dus ligt qua voeding de focus op spieropbouw, 2kg spieren aankomen in een half jaar tijd. En concreet betekent dat heel veel eten (3500 calorieën op een dag), waarvan een heel groot gedeelte eiwitten. De hoeveelheid eten vind ik meestal niet zo’n probleem, mijn lichaam geeft aan het nodig te hebben. De 306 gram eiwitten op een dag, vind ik wel lastig te halen. Ik ben vegetarisch en ik eet ook geen vis. Wat dus betekent dat ik de hele dag in de weer ben met shakes, repen, kwark, eieren en overal maar extra proteïne poeder doorheen gooi. En dan nog haal ik het net niet. Ik voel me wel erg goed bij dit eetpatroon. Ik at altijd veel koolhydraten en merk dat ik me nu minder opgeblazen voel, ik snaai amper nog en ik voel me voller. Ik vreesde een beetje dat het ten koste zou gaan van de lange afstanden hardlopen, maar niets is minder waar. Dat gaat ook prima op eiwitten.
Het andere deel van het plan zijn de trainingen voor 3 maanden. Per maand heb ik 4 trainingen gekregen, die ik wekelijks herhaal. Ik heb doelen bedacht voor zowel de ultimate warrior, de hyrox, survival runs als ook het hardlopen. En de trainingen zijn gericht op deze doelen. Zo zijn er krachttrainingen (lower body, upper body), trainingen gericht op hardlopen en burpees en trainingen gericht op de hyrox en ultimate warrior. Deze trainingen doe ik ’s ochtends vroeg, voordat mijn dag echt begint. Om te kijken hoe het er voorstaat met mijn doelen, zijn er de benchmarks. Ik voeg deze samen tot een training, of een test, want zo voelt het wel een beetje. Concreet is dat zo snel mogelijk 5km hardlopen. 80M burpee broadjumps zo snel mogelijk doen. 100 Wallballs non stop doen, ook zo snel mogelijk en deze is in maand 2 en 3 vervangen door zo veel mogelijk thrusters doen. En zo veel mogelijk pull-ups achter elkaar doen. En dat bij elkaar is een vijfde training in de week.
Hiernaast zijn er de andere training nog die ik volg, geef of vind dat ik moet doen. Zo loop ik mee met de duurlooptraining, doe ik regelmatig mee met de interval training die ik geef en loop ik met regelmaat een lange duurloop. Ik doe mee met de hyroxtraining, power hour, boksen en als het lukt een uurtje bootcamp. En samen met de kids doe ik een survivaltraining. Er zijn wedstrijdjes en er worden sociale sportmomenten gepland.
En nu, nu zit ik er middenin. Het einddoel lijkt nog zo ver weg, het nieuwe is er wel een beetje af. De snelle progressie die ik vorig jaar boekte, is er nu niet. En dat maakt dat mijn gedachten soms alle kanten opvliegen. Regelmatig vind ik het zwaar op moment. En regelmatig twijfel ik ook aan alles. Soms vallen resultaten zo tegen. Voel ik me moe. Heb ik geen zin. Aan de andere kant zijn er ook euforiemomenten. Ik voel me fit als ik na het sporten aan de dag begin. Ik merk dat ik sterker word. En als ik in de spiegel kijk, zie ik hoe mijn lichaam verandert.
Ik wil jullie meenemen in hoe een week eruit ziet, hoe mijn gedachtengangen wisselen, hoe ik mij voel.
Vorig week zondag liep ik met mijn loopmaatjes in het Teutoborger Wald. We wilden heuvels trainen. En dat lukte daar! We liepen een halve marathon op een rustig tempo. Het was erg gezellig, maar ik zou liegen als ik zei dat het vanzelf ging. Mijn lichaam voelde bij de eerste stap al moe aan. De rest van de dag deed ik rustig aan en dat maakte dat ik me maandag een stuk fitter voelde.
Maandag stond ik vroeg op en begon ik rond zes uur met een lower body training. Ik had zware benen van de dag ervoor, maar aangezien er eind van de week een lange duurloop op de planning stond, leek het me wijsheid deze training op maandag te doen. En dus onder andere zware backsquats met zware benen. En eindigde ik de workout met een kwartier lang 50 jumpsquats afgewisseld met 40sec wallsit. Ik hoef vast niet uit te leggen hoe m’n benen zich op dat moment voelden. Ik had een lange werkdag voor de boeg. Ik werd ongesteld, voelde hoofdpijn opkomen en besloot dit maar te verdoven met paracetamol. ’s Avonds thuis even snel eten en weer door naar de jeugdtraining. Ik liep aansluitend de 7,5km mee met de duurlooptraining. De hoofdpijn was gezakt, maar mijn benen bleven zwaar voelen. Waar ik normaal lopend naar de trainingen ga, ging ik nu op de fiets, mezelf toch een beetje sparen.
Dinsdagochtend begon ik om zes uur aan de volgende training. Ik voelde me belabberd, krampen van de menstruatie. Ik weet dat dit beter wordt door juist te gaan sporten. Een workout van hardlopen, burpees en squatten met gewicht en dat twee keer 20min. Het is mentaal dan wel een dingetje om om 5.30uur op te staan en om in het donker, in de kou met zware benen en buikpijn een workout te gaan doen waar je eigenlijk geen zin in hebt. En waarvan je weet dat je je makkelijk op kan blazen. De eerste 20min was doorkomen. En de in de tweede ging de knop om, de buikpijn zakte af en ik kreeg een halve ronde meer voor elkaar dan in de eerste 20min. Als finisher was het 15min lang 100m farmer carry (met 2x 16kg dumbbells) afwisselen met 20 hanging knee raises. Ik stopte met het oog op de tijd na 10min, maar mijn armen waren inmiddels ook zo verzuurd!
Op dinsdagavond is er een hyroxtraining bij Brofit. De buikpijn is weg, nu is mijn verkoudheid het meest hinderlijke. Deze training gaat lekker. Veel push-ups, burpees, hangen aan het rek, kettlebell swings en sprintjes. Dit geeft een voldaan gevoel.
Op woesdagochtend begin ik om 6.15uur aan een upperbody krachttraining. Ook deze gaat lekker. En deze vind ik ook leuk! Wel zwaar. Pull-ups, hangen aan het rek en in de weer met een (net iets te zware) barbell. Als finisher is het nu 15min 50 push-ups afgewisseld met 1min deadhang. En die geeft voldoening als 5 rondes lukken en ik 5x een volle minuut in het rek kan blijven hangen. Toch hakt deze training er stiekem wel behoorlijk in.
Op woensdagavond is er eerst een uur power hour. Het is een heerlijk training. Al blaas ik mezelf volledig op met het tweede onderdeel. 12 Rondes van 12 kettlebel thrusters (16kg), 12 push-ups en 12 deadlifts (40kg, hierin heb ik geen keus). En dat binnen 20min. Ik doe keihard door, zonder pauzes en krijg de workout klaar binnen de gestelde tijd. Bij het onderdeel daarna heb ik weinig meer te koop. Ik voel m’n rug, waarschijnlijk door alle buikspieroefeningen van ’s ochtends en de dagen ervoor al. Ik maak me makkelijk af van de liggende knee-to-elbow, tot ik daar op aangesproken wordt. En de 6min buikspieren waar we mee afsluiten, voelen als een behoorlijke hel.
Het uur boksen daarna gaat lekker, als is de meeste energie wel weg. Ik baal als herhalingen niet geteld worden en over moeten, omdat ze te zacht zijn. Wat moet ik me verzetten om er meer uit te persen. Een plank vind ik altijd leuk, maar wil nu ook niet meer. En als we afsluiten met wederom een zware buikspieroefening en ik weer feedback krijg, geef ik aan dat het echt op is.
Op donderdagochtend twijfel ik lang wat ik zal doen. Ik ben op donderdag altijd vrij (ik werk van maandag tm woensdag) en besluit maar iets langer in bed te blijven liggen. Om 6.45uur begin ik toch. Ik voel me verkouden, erg moe en heb spierpijn in armen, schouders, buik en zware benen. Dit is de langste workout en ik weet dat ik hem niet klaar ga krijgen of in gedeeltes moet doen. Ik zet m’n verstand uit en begin maar gewoon. 1km hardlopen, overhead lunges met gewicht, pull-ups, burpees en wallballs. Het hardlopen gaat langzaam, bij de lunges beland ik bijna in de bosjes, bij de pull-ups is zelfs het elastiek niet genoeg, de burpees zijn hel en de wallballs moet ik opdelen. Ik doe twee rondes ipv drie, dat is genoeg voor vandaag. Ik nog even naar binnen om m’n zoon tussendoor te overhoren. En kort daarna ook de finisher in tot 10min; 100x touwtje springen afwisselen met 50sec wallsit.
De donderdag is een ren en vliegdag voor mij, huishouden, boodschappen, kids. Peter is de hele dag weg, dus ook voor het eten moet ik zorgen. Ik kan het niet over m’n hart verkrijgen om de kinderen ’s avonds de taakjes alleen te laten doen en dus help ik mee. Om 20.00uur laat ik de jongste tegen me aan in slaap vallen. Een half uur later nestelt Felix zich tegen me aan. Ik heb nog heel wat calorieën te gaan en dus ik eet ik een eiwitreep. Ik schrik elke keer wakker als ik een hap moet doorslikken. Rond 23.00uur maakt Peter me wakker om naar bed te gaan. Ik maak nog een eiwitpudding klaar, die ik met veel moeite, half slapend wegwerk. Wat ben ik op!
De uren slaap doen me goed, gelukkig, want op vrijdagochtend staat de langste duurloop voor de Enschede Marathon op de planning: 36km, samen met Afra. En dat moet net lukken in de tijd dat de kids op school zijn. Ik heb geen zin en krijg dat ook de hele weg niet. Gezellig is het wel. En wat maakt het me trots hoe Afra het gewoon allemaal flikt! We brengen samen de kids naar school. En tegen de tijd dat ik weer bij school sta, zit ik op 34,5km. Ik klets met de ouders, ja in mijn zweetkleren en mijn korte topje, waar ik voor het eerst het lef voor heb om in te lopen. De kids gaan allemaal spelen en dus kan ik op Felix zijn fiets naar huis fietsen. Best een avontuur met zware benen na zo’n eind lopen op een veel te kleine fiets. Ik zet de fiets achterhuis en loop de laatste anderhalve kilometer.
’s Avonds geef ik intervaltraining en neem ik mezelf voor om niet mee te doen, maar ja.. Het warmlopen en de warming-up doe ik mee. M’n benen voelen best oké. En als Stijn de versnellingen alleen moet lopen, loop ik grote stukken met hem mee. Het gaat zo hard! Ik haal op korte stukjes tempo’s van rond de 4min/km. Ik draai steeds iets eerder om dan Stijn en kan op die manier grotendeels bij hem lopen en mezelf toch een beetje sparen. Hij gaat nog veel harder!
Op zaterdagochtend doe ik de survivaltraining samen met Vera. Dit gaat steeds beter! Haar tempo ligt erg hoog en ze dwingt me daar wel in mee te gaan. Er lukt steeds meer. Ik krijg nog uitleg over techniek. Wat een voldoening geeft dit na alle pittige trainingen eerder die week!
Vanmorgen stond er een 5km op de planning, tevens mijn benchmark. Terwijl we zijn begonnen twijfel ik nog wat ik zal doen, met Felix meelopen of voor mezelf lopen. Ik wil m’n hardlooptijden weer verbeteren, maar ben er zo mee bezig. Waardoor er een druk op komt te liggen en ik het plezier er in verlies. Door mijn getwijfel is de druk er nu niet. Ik loop de eerste anderhalve kilometer met hem mee. Als ik hem opblaas, geeft hij aan dat ik moet gaan. Ik loop een stukje achter Stijn en finish ook een stukje achter hem in 26.44. Ik heb hem gelopen zonder dat vervelende gevoel, de snellere tijden komen wel. Ik ben blij! En trots op de jongens Vera en de andere lopers! Thuis doe ik de andere benchmarks nog. De burpees gaan een paar seconden sneller in 4.27, waar mijn doel binnen 5min was. De pull-ups komen tot 4 en een klein stukje, nog een weg te gaan tot 10, maar het begin is er. De thrusters doe ik met 27kg en daarmee kom ik tot 16, dat is nu de eerste keer zo. Ik ben tevreden!
Ik neem een bad en relax samen met de kinderen de rest van de dag! Er wachten nog wat klusjes, wat taken voor Running Miracle en ik duik vanavond op tijd onder de wol. Morgen begint een nieuwe trainingsweek die net zo uitdagend belooft te worden als deze. Ik heb er nu in ieder geval weer zin in! En ik hou de 24uur van de Ultimate Warrior in mijn hoofd! Die wil ik halen!!
Lieve groet, Cobie
